Mijn motivatie om te bloggen

Ik werk als HR medewerker voor een modern EdTech bedrijf en 'voor mezelf' als vertaler en schrijver van teksten voor websites, folders en wat dies meer zij. Super leuk, alle twee

Maar wat vind ik echt echt écht belangrijk in het leven? Op sociale media volg ik – vrijwel dagelijks – een aantal mensen die ik verder persoonlijk niet ken:

Een fotograaf die maanden op de Noordpool verblijft, met bizarre ontberingen om een rapportage te maken over de ijsberen die het steeds zwaarder hebben. Een vrouw die een boerderij run vlakbij Amsterdam waar ze varkens en koeien opvangt die ze heeft vrijgekocht uit de intensieve veehouderij, of die zijn gedumpt. Een stel dat hun comfortabele stadsleven heeft opgezegd omdat bleek dat het schattige mini-varkentje dat ze hadden gekocht toch een 'gewoon' varken was wat uiteindelijk meer dan 300 kilo zou gaan wegen en zij hun verantwoordelijkheid niet wilden ontlopen. Een man die een rundvee-opvang heeft waar koeien hun eigen sociale zelf mogen zijn.

Ik zit te glunderen als als ik hun foto's zie en verhalen lees, en de tranen stromen soms over mijn wangen als er daar iets vreselijks gebeurt

En wat kan ik? Schrijven

Dus ga ik schrijven over wat me na aan het hart ligt

Bijenstroken, statiegeld op blikjes.
Consuminderen

Over hoe er alternatieven moeten komen voor de intensieve veehouderij zonder dat ik boeren als schuldige aanwijs

Ideeën hoe we onze tuinen groener kunnen maken

Ik hoop dat mensen mijn blogs gaan lezen, delen. Ik hoop mensen aan het denken te zetten en misschien overheden aan te sporen om sneller in actie te komen en groene initiatieven te steunen. Ideeën spuien én ontvangen en misschien mensen of overheden tot actie te laten komen.

Met respect, maar wel soms met een urgente toon. Ik hoop dat ik mijn opgeheven vingertje in bedwang kan houden en anderen steeds in hun waarde laat

Ik hoop ook respect te krijgen.

Ik weet vaak ook niet wat ik niet weet

Wijs me vooral op denkfouten of ontbrekende informatie

Met opgewekte groet,

Natasja schrijft...